اختصاصی سل.نیوز/ تنظیم: لیا شیرازی: استودیو «فانوس» و دیدار با حسین نجفی و ارسام که به زودی اولین کنسرت مستقل دو نفره خود را به روی صحنه خواهند برد.
آشنایی این دو هنرمند پس از گذراندن اجراهای مشترک ارگانی، منجر به ساخت قطعه «نهایت دل بستن» شد و حال، در تازه ترین اقدام خود تصمیم دارند اولین کنسرت دو نفره را با قطعاتی مستقل، اواسط تابستان اجرا کنند.
حسین نجفی متولد اول خرداد 1360، بیش از 15 سال است که خوانندگی را به طور حرفه ای آغاز کرده و نزد اساتیدی همچون آقایان نوری و وکیلی منش دوره های آواز پاپ و سنتی را پشت سر گذاشته است.
از سال 90 تولید نخستین آلبوم خود را آغاز می کند که این اثر با نام «تاثیر مثبت» با موسیقی دانیال شهرتی و ترانه هایی از مهشاد عرب پس از 5 سال منتشر شد.
این خواننده با توجه به تفاوت عمده ای که در سبک کاری خود در آثار تازه اش ایجاد کرده، با تاکید بر ضرورت تغییرات مثبت و بهره گیری از خلاقیت دیگر هنرمندان در تولید آثار متمایز، گفت: «در تمام رشته ها و حرفه ها، پیش رفتن با علم روز یکی از مهمترین اصول کار حرفه ای محسوب می شود. ما هنرمندانی را در تمام طول تاریخ داشته ایم که سال های مدیدی در جایگاه برتر بوده اند و گذشت زمان نتوانست روی آثارشان تاثیر سوء بگذارد چرا که همواره، حرف تازه ای برای گفتن داشتند و توانسته بودند شنونده های نسل های مختلف را با خود همسو کنند».
وی ادامه داد: «متاسفانه وقتی در گروه همکار تغییراتی صورت می گیرد، در وهله اول سوء برداشت ها آغاز می شود اما واقعیت این است که یک هنرمند برای حیات خود، نیاز به دگرگونی در کارش دارد تا بتواند سلایق و علایق مخاطبین دیگر را نیز جذب کند».
ایشان تصریح کرد: «در تلاشم که بتوانم سبکی خاص برای خودم ایجاد کنم که مخاطب پس از شنیدن اثرم نتواند نوع اجرایم را به تقلید از کسی نسبت بدهد. این امر محقق خواهد شد؛ شاید هنوز به آن چه در ذهنم هست، نرسیده ام و شاید آثاری که به عنوان آزمون و خطا ارائه می دهم، باعث شوند برخی از مخاطبین را از دست بدهم اما مطمئنم این هدف دور از دسترس نیست و پس از رسیدن به آن، کسانی که مانده اند مرا خواهند پذیرفت و این ارزشمند است و بی شک می تواند بسط پیدا کند».
حسین نجفی با اشاره به این نکته که غرور می تواند یکی از مهمترین عوامل بازدارنده یک هنرمند باشد، توضیح داد: «به نظر من بسیاری از افرادی که تنها با چند قطعه به شهرت می رسند و پس از آن کار قابل قبولی ارائه نمی کنند، متاسفانه دوران شهرتشان هم زودگذر خواهد بود لذا در اکثر موارد، درگیر نوعی غرور کاذب می شوند اما پس از مدتی فراموش شده و نمی توانند به جایگاه اصلی خود بازگردند. در واقع آن اتفاق کم زمان، همراه با غروری کاذب باعث می شود، نتوانند در ادامه مسیر نیز آن طور که شایسته است مخاطب را راضی کنند و بی شک، این خواسته هیچ هنرمندی نیست. نگاهی به کارنامه هنری بسیار از خواننده ها نشان می دهد که با وجود شهرت، از یک زمانی به بعد نتوانسته اند آثار موفقی ارائه دهند. زمانی که یک قطعه شنیده و همه گیر می شود، نقطه عطف آن خواننده محسوب می شود و از آن لحظه به بعد، مسئولیتش تازه آغاز می شود و حال، باید با مشورت گرفتن از افراد متخصص و خلاق، گام های رو به بالا را تجربه کرد و این به حقیقت نمی رسد مگر با پشتکار، خوب شنیدن، تمرین، ممارست و دقت در انتخاب ها».
وی ادامه داد: «البته این نکته را هم اضافه کنم که بجز این بُعد درونی، وجه دیگری نیز وجود دارد که قلب یک هنرمند را به درد می آورد. شرایط جامعه ما به اشتباه به سمتی رفته که شما برای شنیده شدن، باید هزینه کنید و به صورت رایگان اثرتان را منتشر کنید و چه بسیار، آثار زیبایی که در این جریان نابود می شوند چون متاسفانه ما مردمی نداریم که در این شرایط هم زحمت شنیدن اثری از خواننده ای گمنام را به خود بدهند و این موضوع خیلی ها را آزار می دهد و ناامید می کند. به هر حال، تا شنیده نشوی، نمی توانی به موفقیت دست پیدا کنی و شنیده شدن در جامعه فعلی موسیقی، دشوارترین کار است».
نجفی در پایان صحبت هایش اظهار داشت: «شرایط برای فعالیت در عرصه موسیقی واقعا سخت است و کسانی که در این عرصه فعالیت می کنند، مطمئن باشید عاشق این هنر هستند و جز «عشق» هیچ عامل وسوسه کننده دیگری نمی تواند یک هنرمند را در این فضا نگه دارد. برای من به شخصه تا این لحظه این هنر نه درآمدزایی داشته و نه شهرت چندانی اما در کنار حمایت های خانواده بخصوص همسرم که همیشه در آخرین لحظات، دریچه ای از امید به سمتم باز کرده، برای طی کردن این مسیر یک دلیل قلبی دیگر نیز دارم و آن این که پدرم صدای ملکوتی و زیبایی داشت و آرزو دارم بتوانم نامش را جاودانه کنم».
معین لعل خو نیز که با نام هنری «ارسام» به عنوان خواننده و آهنگساز فعالیت می کند، فارغ التحصیل کنسرواتوآر تهران است و قطعات متعددی را در کارنامه هنری خود دارد و از سال 82 با ارائه آثاری خود را به جامعه موسیقی معرفی می کند.
هر چند در آن زمان گسترگی شبکه های اجتماعی و سایت های دانلود مانند امروز نبود اما مخاطبین با توجه به علاقه ای که به موسیقی داشتند، راه های ارتباطی با هنرمندان را حفظ می کردند و قطعات ارائه شده، شنیده می شدند و آثار وی جز قطعاتی بودند که با اقبال مواجه شده بودند.
از سال 86 با شروع فعالیت برخی از سایت های مختص موسیقی، فعالیت های وی نیز به عنوان یک تنظیم کننده و خواننده، شکل جدی تری به خود می گیرد و در همان سال با ارائه 4 قطعه قابل قبول توانست نظر شنوندگان را به سمت آثارش جلب کند.
یکسال بعد، ضمن قرارداد با یکی از شرکت های موسیقی، وارد پروسه تولید آلبوم مجاز می شود اما کارشکنی های پیش آمده باعث می گردد، زمان کسب مجوز تا دو سال طول کشیده و به علت قرارداد با شرکت مذکور، اجازه ارائه هیچ اثری را پیدا نمی کند و همین موضوع سبب، دور شدنش از فضای خوانندگی پس از ارائه چند اثر موفق می شود. سرانجام این آلبوم با نزدیک دو سال تاخیر دیگر به علت اجبار در انتشار آلبوم ها توسط شرکت ها، با سرمایه شخصی آلبوم بدون بازدهی ارائه شد.
از سال 90 به بعد، با تغییر روند در تصمیم گیری ها، به صورت جدی هنر موسیقی را دنبال می کند و با راه اندازی استودیو فانوس، نه تنها در زمینه خوانندگی بلکه در عرصه آهنگسازی و تنظیم کنندگی نیز گام های موثر رو به جلویی برمی دارد.
او که تجربه اجراهای متعددی در همایش ها و اجراهای خصوصی دارد، با اشاره به این نکته که سعی دارد خود را همراه و همگام با شرایط حرفه ای موسیقی به روز نگه دارد، در پاسخ به این سوال که چه زمانی یک هنرمند رو به افول و تکرار می رود، گفت: «این بستگی به خود افراد دارد. گاهی اوقات نوع نگاه و تفکرات اشتباه و حتی خودباوری های پوچ باعث می شود، در ذهنمان تصویری از خودمان تداعی کنیم که با واقعیت فاصله زیادی دارد اما همین موضوع باعث می شود از گردانه رقابت کنار برویم. به نظر من، کم کاری فقط به خود یک هنرمند مرتبط است و تاوانش را نیز فقط خود او پس می دهد و همین باعث می شود، تاریخ مصرفمان تمام شود چون جرات تغییر و انتخاب مسیر تازه را به خود نمی دهیم. البته این شامل هنرمندانی نمی شود که برای مدتی سکوت می کنند و به خود فرصت دوباره می دهند تا بازگشت موفق تری به نقطه اوج داشته باشند اما حقیقت این است که زمان منتظر ما نمی ایستد و مردم نیز حافظه کوتاه مدتی دارند. پس اگر می خواهیم در تمام دوران کاری، مخاطبین خاص خود را داشته باشیم، باید سمت و سوی درستی را نه تنها برای هنر، بلکه برای طرز تفکرمان نسبت به وجود و استعدادمان، برای خود در نظر بگیریم».
وی افزود: «نظر من این است که وقتی یک هنرمند به اوج می رسد، از آن زمان به بعد، باید شخصا مراقب این جایگاه باشد و بداند از چه قبیل رفتارهایی اجتناب کرده و یا چه آثاری را منتشر کند تا ماندگار بماند. متاسفانه خیلی ها فکر می کنند با توجه به موفقیتی که کسب کرده اند، اگر برای مدت زیادی از عرصه دور شوند، باز هم اتفاقی نمی افتد و جامعه همچنان تشنه شنیدن آثارشان ست اما حقیقت این نیست مخصوصا در موسیقی داخلی که هر روز شاهد تعدد آثار ارائه شده و صداها و قطعات جدید هستیم که برخی از آن ها به واقع، خوب و قابل قبول هستند».
ارسام در ادامه این گفتگو با تاکید بر این موضوع که همواره خوانندگی و آهنگسازی را در راستای یکدیگر پیش برده و با این که خیلی ها او را به عنوان یک تنظیم کننده می شناسند تا خواننده اما از این حرفه که علاقه شخصی اش است، غافل نشده، توضیح داد: «به نظر من همه آهنگسازان، بیشتر از ساخت موسیقی، تمرین خوانندگی دارند چون روی هر قطعه ای که می سازیم باید بخوانیم و خواننده می بایست روی صدای ما تمرین کند پس همه ما به صورت جدی خوانندگی را دنبال می کنیم. خواندن برای من یک بخش مهم در عرصه موسیقی محسوب می شود و پرداختن به آن باعث می شود به توانایی های خودم بیشتر ایمان پیدا کنم و احساساتم را آن طور که می پسندم بروز دهم. همچنین سبب می شود در اجراها، با توجه به عکس العملی که از مردم می بینم، خود را با علایقشان به روز کنم لذا برای امسال برنامه های جدی در این زمینه دارم که شاید محکمترین قدم، اجرای کنسرت است».
ایشان در مورد سلیقه متغیر مخاطبین گفت: «در هر برهه از زمان، سلایق تغییر می کند که گهگاه هنرمندان خود، سبب به وجود آوردن آن ها می شوند و گاهی نیز این شنونده ها هستند که با توجه به یک سبک خاص، باعث می شوند اکثر آثاری که در مقطعی تولید می شوند در یک فضای خاص قرار بگیرد. در حال حاضر نیز مردم دو سبک را بیشتر می پسندند؛ قطعاتی که اصطلاحا خواننده، سنتی خوان است و با بهره گیری از موسیقی با فضاهای مختلف، قطعه ای تلفیقی و فیوژن ارائه می کند و یا قطعاتی که کاملا غربی هستند. این دو سبک در حال حاضر مورد توجه مخاطبین هستند و آن ها را می پسندند».
ایشان در پایان صحبت هایش با اشاره به کنسرتی که همراه با حسین نجفی پیش رو خواهند داشت، تاکید کرد: «سال های زیادی را صرف کسب تجربه، آموختن و تولید کرده ایم و حالا زمان آن رسیده نتیجه تلاشمان را ببینیم اما این مهم بدون برنامه ریزی درست، اتفاق نمی افتد. مدت هاست به این اجرا و چهارچوب های آن فکر کرده ایم و مطمئنم شاهد اتفاق خاصی خواهید بود».
* در ادامه می توانید گزارش تصویری این گفتگو را از نگاه دوربین «نسترن قلی پور»، «یاسمین بختیاری» و «سحر پوریان» ببینید: