اختصاصی سل.نیوز/ لیا شیرازی: تک قطعه دکلمه «شاه خراسان» با قلم و صدای لیلا قاسمی منتشر شد.
موسیقی این دلنوشته که به مناسب میلاد باسعادت امام هشتم مسلمانان، امام رضا (ع) نوشته شده است، توسط مهرشاد غلامی انتخاب شده و محمد احمدی نیز آن را صدابرداری کرده است.
این بانوی هنرمند درباره تازه ترین اثر خود توضیح داد: «دلنوشته «شاه خراسان» حس آشنایی ست که نسبت به ولی نعمتم از دوران کودکی در من بود و با دور شدن از مشهد که دوران کودکی ام را در آن گذرانده ام، بیشتر و بیشتر شد و این دلتنگی همیشگی، جرقه نوشتن این اثر را در من به وجود آورد و به یکباره تمام واژه ها به سراغم آمدند و این شعر را نوشتم و مانند برخی از آثارم نبود که چند خطی بنویسم و آن را رها کنم و دوباره در زمان دیگری ادامه بدهم و بی شک، این مساله از ارادتی سرچشمه می گیرد که به این امام بزرگوار دارم».
وی افزود: «این اثر را با عشق تقدیم می کنم به تمامی دوستداران امام رضا (ع)، به همشهریان و مردم مهربان مشهد، به خانواده عزیزم و همسرم که مشوق اصلی من است و به روح پاک و نازنین پدر و مادرم و تمامی درگذشتگانم که در مشهدالرضا آرمیده اند و امیدوارم این اثر به دل همه عاشقانه ضامن آهو بنشیند».
گفتنی ست، لیلا قاسمی که در کنار گویندگی، به ترانه سرایی نیز مشغول ست، فعالیت حرفه ای خود را از سال 1390 با سروده ترانه های «آرامش» «دلهره»، «اشتباه»، «بن بست» و «حس مبهم» آغاز می کند که خوانندگی و آهنگسازی آن ها را مهرشاد غلامی بر عهده داشته است.
همچنین وی در این سال ها با روی آوردن به دنیای کودکان، آثاری همچون «حسنی»، «قصه های شیرین شب»، کتاب آموزش نقاشی و اپلیکیشن های «هی برف برف، هی برف» را روانه بازار کرده و در کتاب گویای «خوردنی» نیز به عنوان گوینده حضور داشته است.
* در ادامه می توانید متن ترانه این قطعه را بخوانید و آن را دانلود کنید:
تو یه نقطه از زمان اما نمی دونم کجا
تو کدوم گوشه از این شبانه روز و سال و ماه
لابه لای لحظه ها یا که همین نزدیکیا
دل من پیش تو گیره بی بهونه بی هوا
با اینکه دورم ازت همش حواسم پیشته
روزی که حواس من نیست، تو حواست پیشمه
ای ستاره ای که از کهکشونت جدا شدی
اومدی تو خاک غربت و عزیز ما شدی
یا امام رضا بلا تکلیفه دلم وقتی میام کنار تو
اشک و خنده هام همه یکی میشن برای تو
امام رضا گوشه دنج حرم سکوی پرواز منه
میرم اونجا همیشه تا که دلم پر بزنه
اینجا گریه آسونه عقده ی دلها وامیشه
هیچ کسی از بی کسی هاش خجالت نمی کشه
خدایی شدن چه نزدیکه برام کنار تو
بال درآوردن و پرواز با کبوترای تو
صدای نقاره هات حس عجیبی توش داره
بوی بی کسی میده هم سر شوقم میاره
حرف های نگفته و خواهش و اشک و ناله ها
چه جوری پنهون شدن میون این نقاره ها
امام رضا هرکسی دور و برته
هر کسی که همسایته
کفر نعمت میکنه
بهشتو آرزو کنه
یادته اولین زیارتم که رو دوش بابا نشستم
اونجا از بهشت گذشتم چون رضا شده بهشتم
دلمو جا میزارم وقتی که از اینجا برم
گره کور میزنم پنجره فولاد و میرم
اونقدر میام میرم تا که دلت رضا بشه
واسه من کنج دلت قد یه گندم جا واشه
کلمات از خوشحالی پر کشیدن برای تو
رو کاغذ هرچی نوشتم همه شد فدای تو