اختصاصی سل.نیوز/ سامان قهرمان زاده: «لوریس چکناواریان» نهم آبان ماه سال جاری، طی مراسمی تمام آثارش را به موزه موسیقی اهدا خواهد کرد.
در این مراسم که با حضور علی مرادخانی (معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیر موزه موسیقی) از ساعت 15 رسمیت خواهد داشت، چکناواریان در کنار آثارش، اقلام موسیقی خود را نیز به موزه اهدا خواهد کرد.
«لوریس هایکازی چکناواریان» آهنگساز و رهبر ارکستر متولد 21 مهر سال 1316 در بروجرد، یکی از مشهورترین چهره های فرهنگی در ایران و ارمنستان است. او تحصیلات موسیقی خود را از سال 1332 در هنرستان عالی موسیقی آغاز کرد. مدتی بعد به وین عزیمت نموده و تا سال 1340 در فرهنگستان موسیقی این شهر به تحصیل آهنگسازی و رهبری ارکستر اشتغال داشت. سپس به ایران بازگشت و ضمن تدریس در هنرستان عالی موسیقی و ترتیب دادن نمایشگاهی از سازهای ملی در انستیتو گوته تهران، تصدی صداخانه ملی هنرهای زیبای کشور را عهده دار شد.
چکناواریان در اواخر سال 1342 رهسپار اتریش شد و در سالزبورگ کار آهنگسازی را ادامه داد. دو سال بعد به آمریکا رفت و چندین سال در دانشگاه میشیگان به ادامه تحصیل در رشته های آهنگسازی و رهبری ارکستر پرداخت. وی در سال 1349 به ایران بازگشت و علاوه بر کنسرت‌هایی با ارکستر سمفونیک تهران، ارکستر مجلسی و تلویزیونی ملی ایران و... (به عنوان رهبر میهمان)، آثار متعددی آفرید که اکثر آنها در تالار رودکی اجرا گشت.
چکناواریان در سال 1351 به رهبری ارکستر اپرای تهران منصوب گردید. چکناواریان پس از انقلاب در ارمنستان اقامت گزید و در ایروان به فعالیت‌های هنری خود ادامه داد. وی از سال 1989 میلادی تا 2000 رهبری ارکستر فیلارمونیک ارمنستان را برعهده داشت و بیشتر در ارمنستان به سر می‌برد. به مدت 3 سال (3 - 1991) نیز برای اجراهای خیریه با این ارکستر در وین بود.
وی اواسط دهه هفتاد به ایران آمد و به عنوان رهبر مهمان اجراهای فراوانی را با ارکستر سمفونیک تهران داشت.
چکناواریان بیش از 75 اثر شامل سمفونی، اپرا، موسیقی مجلسی، کنسرتو، موسیقی باله، آثاری برای گروه کر، یک رکوئیم، و یک اوراتوریو و بیش از 45 موسیقی فیلم ساخته است.
از آثار او می توان به اپرای «پردیس و پریسا»، اپرای «رستم و سهراب»، «باله سیمرغ»، «کنسرتو پیانو»، «سمفونی پرسپولیس» و «پوئم سمفونی کوروش» و موسیقی فیلم های «تنگسیر»، «من ایران را دوست دارم»، «پرتو یک حماسه»، «بیتا»، «بشارت منجی» و . . . نام برد.