اختصاصی سل.نیوز/ سیامک اردستانی: علت اصلی مرگ «بتهوون» پس از صد و هشتاد سال از درگذشتش توسط دانشمندان آلمانی کشف شد.
امروز بیستم و ششم مارس مصادف با درگذشت «کارل یگر لودویگ وان بتهوون» موسیقیدان برجسته آلمانی در سال 1827 میلادی در وین است که در سن 56 سالگی درگذشت.
در مورد علت مرگ او از همان زمان اختلاف نظرهای زیادی همچون سیروز (التهاب شدید کبد)، سیفلیس (بیماری آمیزشی بر اثر باکتری ترپونما پالیدوم)، هپاتیت آ (بیماری عفونی حاد کبد)، مسمومیت سرب، سارکوئیدوز (التهاب با منشا عصبی) و ویپل (یک بیماری نادر عفونی بر اثر باکتری تروفریما ویپلی) مطرح بود که هیچ کدام قطعیت نداشت.
تنها چیزی که همه به آن اذعان داشتند این بود که اواخر پاییز سال 1826 بتهوون در راه بازگشت سفر از ییلاق های اطراف وین، دچار سینه پهلو شد و پس از آن، بیماری اش شدت گرفت و چهار بار تحت عمل های جراحی مختلف قرار گرفت و طی سه ماه قوای جسمانی وی به طور ویژه ای تحلیل رفت.
بتهوون در همان دوران برای دوست پیانیست و آهنگسازش «ایگناتس مشه لس» که اهل چک بود، می نویسد: «عزیزم مشه لس! در 27 فوریه چهارمین جراحی من انجام گرفت و حالا علایم مسلمی نشان می دهند که باید در انتظار یک عمل جراحی پنجم هم باشم. این کارها به کجا خواهد کشید؟ اگر هنوز هم این وضع مدتی طول بکشد، چه بر سرم خواهد آمد؟ حقیقتا که قسمت من در زندگانی خیلی سخت بوده است ولی به اراده تقدیر سر می سپارم و از خدا می خواهم در مشیت الهی خود چنین بخواهد که تا وقتی مقدر است، این زندگانی بدتر از مرگ را تحمل کنم، لااقل از احتیاج مصون بمانم. این به من نیرو خواهد بخشید تا بتوانم مقدرات خود را هر قدر هم تلخ و دهشتناک باشد، تحمل کنم و به مشیت اعلای الهی تسلیم باشم».
پس از مرگ، دوستان و نزدیکان وی بخشی از موهای او را برداشتند و آن را حفظ کردند و همین باعث شد، پس از صد و هشتاد سال گروهی از دانشمندان آلمانی سعی کنند با بررسی های مختلف از راز مرگ بتهوون پرده بردارند.
دانشمندان در این تحقیقات که به سال 2007 میلادی بر می گردد، با بررسی دو تار موی سر او کشف کردند این آهنگساز بر اثر مصرف دارویی که مقدار قابل توجهی سرب داشته طی چهار ماه آخر زندگی اش، جان خود را از دست داده است.
در واقع داستان اینگونه بوده است که پزشک معالج بتهوون وقتی متوجه ناخوشی کبد و جراحت های ناشی از آن می شود، برای تسکین و بهبود، دارویی با محتوای سرب به او تجویز می کند. البته در آن دوران، این دارو به عنوان یکی از داروهای اصلی برای درمان زخم محسوب می شده اما این تجویز برای بتهوون یک اشتباه محض پزشکی بر اثر بی توجهی به وضعیت بیمار بوده است چرا که با افزایش سطح این فلز در خون او، بیماری کبدی وی وخیم تر شده و سرانجام او به کام مرگ کشیده می شود.
به گفته شاهدان عینی آن زمان، در مراسم تشییع بتهوون که 29 مارس 1827 برگزار شد، بین ده تا سی هزار نفر شرکت داشتند و پس از خواندن مناجات و دعای آمرزش در کلیسای مقدس، او در گورستان اختصاصی واهرینگ شمال غربی وین به خاک سپرده شد اما در سال 1862 با نبش قبر به منظور تحقیقات، بقایای جسد وی برداشته شد و سپس در سال 1888 در گورستان مرکزی وین مجدد به آغوش خاک بازگشت.