اختصاصی سل.نیوز/ افرا مهدیان: کتاب موسیقی «بر چکاد آواز؛ جلال تاج اصفهانی» به کوشش محمدجواد کسایی توسط انتشارات هنر موسیقی منتشر شد.
این کتاب با همکاری علی‌اکبر صحافی‌پور و امید امساکی و تصویرگری افسانه وثوقی همراه با تصاویر و گفتگوهایی از استاد تاج اصفهانی گردآوری شده است.
در بخشی از مقدمه کتاب می خوانیم: «در این کتاب به بازخوانی هنر و منش هنرمندی می پردازیم که یکی از چند حلقه دیگرگونی آواز قدیم به آوازی نو بود. هنرمندی عاری از هرگونه ادعا، ساده زیست، آداب دان و دارای خلق و خویی که هم تراز هنرش یا حتی برتر از آن بود. جلال تاج اصفهانی عمری را در پهنه زندگی، آوازی مردم مدار خواند و هنر خود را بی دریغ پیشکش مردم کرد اما شامگاه هستی او به تلخی و درنهایت ناسپاسی و قدرناشناسی گذشت تا آنکه درگذشت. آواز او بی شک الگویی برای همه آوازخوانان، و شخصیت فردی و اجتماعی‌اش سرمشقی برای همه هنرمندان است. در این کتاب گردآورندگان به بازخوانی اسناد، احوال و تاریخ جلال تاج اصفهانی نشستند، با خانواده او گفتگو کردند و صحبت های بزرگان موسیقی ایران درباره این اسطوره را آورده اند.
گفتنی ست، علاقمندان می توانند این کتاب را به مبلغ 95 هزار تومان به طور مستقیم از انتشارات هنر موسیقی خریداری کنند.
در بیوگرافی وی آمده است: «استاد جلال تاج اصفهانی در سال 1282 در اصفهان متولد شد. پدرش شیخ اسماعیل معروف به تاج‌الواعظین بود که تا حدی با دستگاه‌های موسیقی سنتی ایرانی آشنایی داشت. وی به اشعار سعدی علاقه زیادی داشت و گزیده‌هایی از اشعار سعدی و دیگر شاعران را حفظ بود و در هنگام اجرای آواز به تناسب زمان و محیط از آن اشعار استفاده می‌کرد. دکلاماسیون شعر، تحریرهای برجسته، تنوع تحریری، صدایی رسا و قدرتمند و مناسب خوانی برخی از ویژگی‌های آوازی اوست.
او از همان سال 1319 همکاری با رادیو را آغاز کرد و از 1328 به همکاری با رادیو اصفهان پرداخت. تاج اصفهانی ضمن خوانندگی، سرپرست نوازندگان رادیو اصفهان گردید. از ماندگارترین آثارش می‌توان به «آتش دل» اشاره کرد.
علیرضا افتخاری آلبوم «آتش دل» و ترانه «به یاد استاد تاج» را به وی تقدیم کرد.
از مشهورترین آثار جلال‌الدین تاج اصفهانی صفحه آواز همایون است که در حدود 1312 خورشیدی در تهران ضبط شد. این اثر، دهه های متوالی از شهرت و محبوبیت برخوردار بود و اکنون نیز از آثار معیار در بررسی مکتب آواز اصفهان است.
تاج اصفهانی در بامداد 13 آذر ماه 1360 در سن 78 سالگی در منزل پدری به علت کهولت سن و چند نوع بیماری درگذشت. آرامگاه او در آرامگاه خانوادگی تاج اصفهانی در تکیه سیدالعراقین واقع در تخت فولاد اصفهان قرار دارد.