اختصاصی سل.نیوز/ شیما مقامی: پروفسور «دلبر حکیم آوا» نوازنده پیانو تاجیکی تبار مقیم ایران شانزدهم خرداد ماه وارد سن شصت و پنج سالگی شد.
دلبر حکیم آوا شانزدهم خرداد سال 1336 خورشیدی (1957 میلادی) در شهر مسکو متولد شد. از شش سالگی فراگیری ساز پیانو را آغاز کرد. در سال 1355 تحصیل در مدرسه مرکزی موسیقی وابسته به کنسرواتوار مسکو را به پایان برد. از جمله استادان وی در این مدرسه می توان به پروفسور «آناهیتا سوباتیان» اشاره کرد. او تحصیلات تکمیلی موسیقی خود را در کنسرواتوار مسکو پی گرفت. در سال 1360 در رشته نوازندگی، رهبری و تدریس پیانو فارغ‌التحصیل شد و دو سال بعد در سال مدرک «آسپیرانتورا» (بالاترین مدرک هنری شوروی سابق ) را با نظارت پروفسور «ساموئل آلومیان» دریافت نمود.
او از سال 1363 تا 1373 در دانشکده موسیقی دانشگاه هنرهای زیبای تاجیکستان به عنوان استادیار و دانشیار به تدریس موسیقی مشغول بود و در آن هنگام با مرکز تعلیم موسیقی وزارت فرهنگ تاجیکستان و تئاتر باله و اپرای تاجیکستان نیز همکاری داشت.
او از سال 1376 ساکن ایران شد و از آن زمان تا سال 1388 به تدریس پیانو در ایران پرداخت. در سال 1388 به تاجیکستان بازگشت. وی در حال حاضر ساکن تاجیکستان و پروفسور افتخاری کنسرواتوار ملی این کشور است و نوازندگان ایرانی از طریق کارگاه های آموزشی که سالانه در ایران برگزار می‌شود از آموزش‌های وی بهره مند می‌گردند.
«آروین صداقت کیش» (منتقد، پژوهشگر، محقق موسیقی و آهنگساز) طی یادداشتی درباره آخرین رسیتال «دلبر حکیم آوا» که آذر ماه 1398 در تالار رودکی برگزار شد، (به اختصار) نوشته است: «دلبر حکیم آوا در اوج به ایران بازگشت، پس از ده سال. در شبی که شکوهش را نمی‌شد پیشاپیش حدس زد همه توانایی های پیشتر شناخته شده اش را فراتر از مرزهای پیشین برد و خودش را در قالب استانداردهای تازه ای باز تعریف کرد. حکیم آوا در جایگاه یک پیانیست بیش از هر چیز ظرافت داشت و ژرفای ادراک موسیقایی. اولی در اجرای اخیر نه تنها باقی که به سطحی تازه بالیده بود مخصوصا در اجرای قطعه های پایانی، اتود و فانتری کبوتر صلح (براساس تمی از مختار اشرفی) اثر خودش و دومی نیز که در تفسیرش از شوپن و لیست به اوج رسید، همچنین. این دو کیفیت، فارغ از شدتشان در این اجرای خاص پیش از این هم در کار حکیم آوا شناخته شده بود آنچه کاملا تازه می نمود دستیابی همزمان به هر دو و تعادل بی نظیری بود که میان آن ها در لحظه لحظه اجرا برقرار شد.
صدادهی پیانوی قدیمی تالار رودکی زیر انگشتان او کاملا دگرگون شده و یکی از بهترین صداهایی که در سال های اخیر از این پیانو شنیده‌ایم، شنیده می شد. دلبر حکیم آوا پیانیستی ست که به صدا همچون عنصری منفرد در ذات خودش می اندیشد، آن را به جان می‌پرورد و در این راه تا مرز معجزه پیش می رود».
* برای این بانوی هنرمند و ارزشمند موسیقی، آرزوی سلامتی روز افزون داریم.