اختصاصی سل.نیوز/ فرید شادکام: امروز؛ هفتم آذر ماه برابر با سالروز میلاد استاد «داریوش صفوت» موسیقیدان مشهور سنتی و نوازنده برجسته سنتور و سه تار است.
استاد «داریوش صفوت» هفتم آذر ماه سال 1307 در شیراز متولد شد و او را از جمله بنیان گذاران مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران در سال 1347 می دانند. وی فرزند ارشد علی‌اصغر صفوت پسر ارشد میرزا آقاخان صفوت‌المُلک تنها پسر میرزا مهدی (محمدعلی) حکیم الهی فرزند میرزا عبدالله اشیک آقاسی باشی پسر میرزا محمدعلی نوهٔ میرزا مهدی استرآبادی وزیر نادرشاه افشار بود. نسب میرزا مهدی استرآبادی هم بر اساس شجره نامه خانوادگی به خواجه نصیر طوسی می‌رسید. در این خانواده آموزش موسیقی به‌طور موروثی صورت می‌گرفت. برادر کوچک‌تر او یوسف صفوت نیز نخستین قهرمان و نخستین استاد ملی شطرنج ایران بود.
وی یادگیری سه تار را نزد پدرش «علی‌اصغر صفوت» آغاز کرد و به دلیل نشست و برخاست پدرش با اهالی هنر، از جمله حبیب سماعی در 16 سالگی (سال 1323) نزد وی رفت و سنتور را او آموخت.
از سال 1326 به مدت ده سال به تکمیل نوازندگی سه تار و سنتور نزد ابوالحسن صبا اقدام کرد به نحوی که بعدها صبا در جایی از وی به عنوان یکی از بهترین شاگردان خود یاد کرد که درکی دقیق و ظریف از موسیقی ایرانی دارند.
در سال 1332 به اخذ درجه لیسانس حقوق از دانشکده حقوق دانشگاه تهران نائل آمد. در اواخر سال 1339 برای تدریس در مرکز مطالعات موسیقی شرقی در انستیتو موسیقی شناسی سوربن به فرانسه رفت. در اولین بازگشتش به ایران در سال 1342 ، ازدواج نمود و برای تکمیل تحصیلات و تحقیقاتش مجدداً به فرانسه بازگشت. در سال 1344 از دانشکده حقوق دانشگاه پاریس، دکترا در حقوق بین‌الملل گرفت و در همین سال به ایران بازگشت و از سال 1344 تا 1348 به تحقیق در ردیف موسیقی سنتی ایران و تکمیل سه تار در محضر محمد ایرانی مجرد اشتغال ورزید.
از سال 1338 ابتدا در هنرستان موسیقی ملی به تدریس سنتور، سه تار، ردیف موسیقی ایرانی، آکوستیک موسیقی، تاریخ موسیقی ایران، شناخت موسیقی، آشنایی با موسیقی شرقی، فلسفه موسیقی ایرانی، تجزیه و تحلیل موسیقی ایرانی، موسیقی و اسلام، بررسی رسالات کهن موسیقی ایران آغاز کرد و سپس در مرکز مطالعات موسیقی شرقی، وابسته به انستیتو موزیکولوژی پاریس، دانشگاه سوربن، دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران، هنرکده موسیقی ملی، دانشکده موسیقی دانشگاه هنر، دانشکده تلویزیون و سینما، دانشکده میراث فرهنگی تهران و . . . مسیر تدریس را ادامه داد و همزمان هم کنسرت های متعددی در کشورهای مختلف جهان اجرا کرد.
او در سال 1347 مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران وابسته به سازمان رادیو تلویزیون وقت را بنیان نهاد و تا سال 1359 مدیریت آن را بر عهده داشت که این مرکز در گسترش موسیقی اصیل ایران و پرورش موسیقی‌دانان جوان سهم به‌سزایی داشته‌است.
استاد صفوت در سال 1385 موفق به دریافت نشان «شوالیه هنر و ادب» گردید که بالاترین نشان هنری کشور فرانسه است. از شاگردان برجسته ایشان می توان از جمله به اساتید «مجید کیانی»، «پرویز مشکاتیان»، «حسین علیزاده» و . . . اشاره کرد.
از ایشان در کنار آلبوم های مختلف، آثار مکتوب ارزشمندی هم به چاپ رسیده که وزنه موسیقی اصیل ایران را سنگین تر میکند.
استاد «داریوش صفوت» ساعت 12:10 بامداد روز سه‌شنبه 27 فروردین 1392 در تهران و در منزل شخصی پس ازتحمل یک دوره بیماری در سن 85 سالگی درگذشت و پیکر وی در بهشت سکینه کرج به خاک سپرده شد. یاد و نامش ماندگار . . .