اختصاصی سل.نیوز/ فرهاد فرحبخش: اول دی ماه برابر با هشتاد و چهارمین زادروز بانو «افلیا پرتو» پیانیست و موسیقیدان ارزشمند ایرانی ست.
او در نخستین روز زمستان سال 1317 در خانواده ای هنردوست در تهران متولد شد. پدر و مادرش هر دو عضو انجمن موسیقی ملی بودند که زنده یاد استاد خالقی آن را تاسیس کرده بود و دختر خود را در این مجالس شرکت می دادند تا با موسیقی اصیل ایرانی آشنا شود و این علاقه سبب شد، او در سن ده سالگی راهی هنرستان موسیقی ملی شود و نزد اساتید بزرگی همچون ابوالحسن صبا، علینقی وزیری، روح الله خالقی، حسین تهرانی، مهدی فتاح و جواد معروفی کسب علم و هنر کند و چنان در این عرصه پیشرفت کرد که استاد معروفی از او به عنوان نخستین نوازنده برتر زن ایرانی نام برد که می تواند پیانو را به نسل های بعد به عنوان یک میراث ارزشمند پیوند بزند.
پس از هنرستان، به همت زنده یاد احمد فروتن راد ارکستری با حضور بانوان نوازنده تاسیس شد که افلیا پرتو در آن پیانو می نواخت و بعدها اداره این ارکستر به مصطفی کمال پورتراب سپرده شد اما از سال 1346 به مدت ده سال، وی رهبری ارکستر را برعهده گرفت.
افلیا پرتو فارغ التحصیل کارشناسی موزیکولوژی از هنرستان عالی موسیقی ملی و دارای مدرک کارشناسی ارشد مدیریت امور فرهنگی موسیقی از دانشگاه فارابی است.
او پس از پایان دوره کارشناسی در سال 1336 در اداره هنرهای زیبا در وزارت فرهنگ و هنر مشغول به کار شد و تا هنگام بازنشستگی به تدریس موسیقی و نوازندگی پیانو پرداخت.
همچنین وی سال ها در وزارت فرهنگ و هنر سابق به عنوان سرپرستی ارکستر بانوان فعالیت می کرد که شامل ارکستر بزرگی از سازهای ایرانی و غربی بود که موسیقی ایرانی می نواختند و خود او نیز نوازندگی پیانو را انجام می داد.
در سال 1377 گروه موسیقی «یاران» را به خوانندگی بانو «خاطره پروانه» تاسیس کرد که موفق به برگزاری کنسرت های موفقی برای بانوان شدند. خاطره پروانه (خواننده و ردیف دان موسیقی) در سال های پایانی عمرش به دلیل شکستگی استخوان مدتی در بستر بود و سرانجام پس از هشت ماه، ساعت چهار و سی دقیقه بامداد پانزدهم آبان 1387 در سن 79 سالگی در منزل خود بر اثر ایست قلبی درگذشت و پس از او «افسانه ملک» جایگزین وی در گروه بانوان «یاران» شد.
در مراسم اختتامیه دوازدهمین جشن «خانه موسیقی» که مهر ماه 1390 برگزار شد، از «افلیا پرتو» به همراه هشت بانوی هنرمند دیگر تقدیر شد و تندیس این جشن به ایشان اهدا شد و بهمن ماه پنج سال بعد نیز در نکوداشت «جواد معروفی» از این بانوی پیانیست قدردانی شد.
«افلیا پرتو»؛ بانوی نوازنده پیشکسوت پیانو در پاسخ به پرسش یکی از خبرگزاری های معتبر که چرا پس از انقلاب برای ادامه فعالیت هنری، به کشور دیگری مهاجرت نکرده، گفته است: «ریشه ام در این خاک است و می خواهم در این خاک زندگی کنم و همین جا هم زندگی ام تمام شود. در خارج از ایران چه هستم و کی هستم. باید سال‌ها مطابق فرهنگ آن کشور کارم را عرضه کنم اما دوست داشتم همین جا زندگی کنم و همین جا هم زندگی ام خاتمه یابد».